1.PROSZĘ O ZAPOZNANIE DZIECI  Z INFORMACJAMI ZAMIESZCZONYMI PONIŻEJ.

"POZNAJEMY PRACĘ REŻYSERA"
Film na pierwszy rzut oka wydaje się tylko ciągiem obrazów i dźwięków, za pośrednictwem których opowiadana jest pewna historia. Widzimy grających aktorów, słyszymy muzykę i dźwięki — to jednak wierzchołek góry lodowej. Oglądając film, patrzymy na efekt długotrwałych i skomplikowanych prac wielu osób.

Opowieść przedstawiona w filmie jest zasługą scenarzysty, który ją wymyślił i opisał w scenariuszu. Ta osoba odpowiada zarówno za wielobarwność sylwetek bohaterów, konstrukcję poszczególnych scen, jak i za budowę całego filmu.

Zdarza się, że z pracą scenarzysty myli się dokonania aktorów: to scenarzysta sprawia, że losy jakiejś postaci są zabawne, dramatyczne czy pouczające. Zadaniem aktora jest jak najbardziej przekonujące i naturalne ich przedstawienie.

Panuje przekonanie, że reżyser to najważniejsza osoba na planie. Faktem jest, że uznani reżyserzy i twórcy kina autorskiego często są jednocześnie autorami scenariuszy i w bardzo dużym stopniu odpowiadają za kształt filmu, np. biorą czynny udział w postprodukcji filmu (montaż, udźwiękowienie, efekty). Nie zawsze jednak tak się dzieje. Rola reżysera czasem ogranicza się do panowania nad pracą aktorów, scenografów, wizażystów i operatorów kamer na planie — reżyser udziela im wskazówek, jak mają przedstawiać poszczególne sceny.

W przypadku wielkich, komercyjnych przedsięwzięć, mających na celu przyciągnięcie masowego odbiorcy, producent okazuje się dużo ważniejszy od reżysera. Producent dysponuje środkami finansowymi do realizacji filmu i zależy mu na tym, aby jak najlepiej się on sprzedał. Panuje zatem nad reżyserią i scenariuszem, starając się, aby widz wyszedł z kina zadowolony.

2.Jak zrobić film? - poradnik młodego filmowca dla dzieci w wieku od 6 do 10 lat |

https://www.youtube.com/watch?v=8WRXi4zn5ZQ

3."Reżyser podczas pracy" - zabawa ruchowa.

Rodzic - reżyser siada na krześle w ręce trzyma tubę z papieru. Dziecko to aktor; reżyser mówi jakie czynności ma wykonać dziecko, np. podskakujemy jak małe piłeczki, skradamy się jak lwy.\

4.„Witamy swoje palce”

Rodzic  mówi rymowankę, a dziecko realizują jej treść

Kciuki gotowe? Tak! – pięść zaciśnięta, wystawiony kciuk
Wskazujące gotowe? Tak! – wystawiony drugi palec
Środkowe gotowe? Tak! – wystawiony trzeci palec
Serdeczne gotowe? Tak! – wystawiony czwarty palec
Małe gotowe? Tak! – wystawiony piąty palec
Wszystkie palce gotowe? Tak!
Schowajcie się za głowę! – schowanie dłoni za głowę

Następnie dziecko przeliczają swoje palce poprzez dotyk o policzek .                         
Określenie ile palców razem jest w obu dłoniach.


5.„Matematyczne biedronki”

 Dziecko  odlicza dla siebie 9 biedronek- kół i kładzie przed sobą. RODZIC układa zadania a dziecko liczy słowa i ilustrują je za pomocą liczmanów - biedronek.

Nad łąką fruwały trzy biedronki (układają trzy koła). Potem przyfrunęła jeszcze jedna (dosuwają jedno koło). Ile biedronek fruwa teraz nad łąką?
Nad łąką fruwało sześć biedronek (układają sześć kół). Trzy odfrunęły (odsuwają trzy koła). Ile biedronek pozostało?

6.Zabawa „ Matematyczny los” – dziecko wraz z rodzicami trzymają się za ręce i poruszają po pokoju w rytm muzyki, na przerwę dziecko losuje karteczkę i przelicza umieszczone na niej oczka.`liczba oczek na karteczce wskazuje ilość ćwiczeń, które ma wykonać dziecko.

I – wykonujemy przysiady,

II – podskakuje,

III – pajacyki,

IV – skacze na jednej nodze,

V – uderza dłońmi w kolana,

VI – klaszcze,

VII - skłony,

VIII - obroty,

IX - całuje rodzica/ opiekuna

7. 6 latki KARTA PRACY 4 STRONA 10

LICZENIE STRONA 63

MIŁEGO DNIA!