Piątek 17.04.20
Temat: Tworzymy własny program telewizyjny.
I. „Dźwięki urządzeń”- zagadki słuchowe i ćwiczenia artykulacyjne
na zgłoskach trr, drr, dryń, dryń, pik, pik, klik, klik, sz, sz.
· „Dyktando słuchowe”- oznaczanie miejsca występowania podanej głoski.
Gra w piłkę w domu nie jest do końca bezpieczna,
dlatego gramy balonem.
A zamiast rakietek używamy papierowych talerzy przyklejonych do drewnianych łyżek!
W ten sposób rozgrywamy super mecz!
II. „Telewizja przedszkolaka” - zabawa w nagrywanie programów telewizyjnych
przygotowanych przez dzieci tj. prognoza pogody, bajki, piosenki ulubionych zespołów, itp.
· Zabawa z piosenką pt „Pan komputer” https://www.youtube.com/watch?v=a_29Eh9Dtlw
· Masażyk relaksacyjny pt. „Idzie pani, wietrzyk wieje”.
Idzie pani: tup, tup, tup,
[Dziecko zwrócone do nas plecami.
Na przemian z wyczuciem stukamy
w jego plecy opuszkami palców wskazujących]
dziadek z laską: stuk, stuk, stuk,
[delikatnie stukamy zgiętym palcem]
skacze dziecko: hop, hop, hop,
[naśladujemy dłonią skoki, na przemian opierając ją na przegubie i na palcach]
żaba robi długi skok.
[z wyczuciem klepiemy dwie odległe części ciała dziecka np. stopy i głowę]
Wieje wietrzyk: fiu, fiu, fiu,
[dmuchamy w jedno i w drugie ucho dziecka] kropi deszczyk: puk, puk, puk,
[delikatnie stukamy w jego plecy wszystkimi palcami]
deszcz ze śniegiem: chlup, chlup, chlup,
[Klepiemy dziecko po plecach dłońmi złożonymi w „miseczki”]
a grad w szyby łup, łup, łup.
[lekko stukamy dłońmi zwiniętymi w pięści]
Świeci słonko, [gładzimy wewnętrzną stroną dłoni ruchem kolistym]
wieje wietrzyk, [Dmuchamy we włosy dziecka]
pada deszczyk. [z wyczuciem stukamy opuszkami palców w jego plecy]
Czujesz dreszczyk? [leciutko szczypiemy w kark]
III. Zabawy konstrukcyjne z wykorzystaniem różnych rodzajów klocków.
Zabawy ruchowe pt. „Mały spryciarz”.
Mały ninja, człowiek pająk, nazywajcie to jak chcecie.
Jedno wiem na pewno – dzieciaki będą tą zabawą zachwycone!
Wystarczy zaplątać sznurek czy włóczkę o stół
i krzesła by stworzyć niełatwy do przejścia tor.
Ćwiczenie wymaga skupienia, precyzji
i trochę gimnastyki.
A układ można za każdym razem zmieniać,
zaczepiając w inny sposób włóczkę.
Udanej zabawy!