Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!
^Back to Top
facebook

Teatr - magiczne miejsce

Wtorek, dn. 13.04.2021 r.

Temat: Teatr - magiczne miejsce

„Teatr” – zabawa słownikowa
Marek Majewski

Teatr to jest widownia i scena.
Niby nic magicznego w tym nie ma,
aż do chwili, gdy nagle na scenie
dziwne zacznie się dziać przedstawienie. (…)
Każda bajka się staje prawdziwa,
gaśnie światło i scena ożywa.

Wszystko może się zdarzyć na scenie.
Działa czar, póki trwa przedstawienie. (…)
Teatr gra. Każdy ma, czego szuka.
A to wszystko nazywa się sztuka.
Gdy dorosnę, to może tu wrócę,
żeby zagrać na scenie w tej sztuce. (…)

Rodzic zadaje pytania: Co to jest teatr? Po co chodzimy do teatru? Co znajduje się w sali teatralnej?
Kto pracuje w teatrze? Dzieci swobodnie wypowiadają się na temat teatru, rodzajów
(teatr lalek, cieni) – każda odpowiedź jest dobra. Następnie wypowiadają się na temat zdjęć
przedstawiających wnętrze kina i wnętrze sali teatralnej (np. bez widzów, z widzami podczas
seansu filmowego, podczas spektaklu, przedstawienie z aktorami, z lalkami). Rodzic daje im wyrazy
kino, teatr oraz kino i teatr, a dzieci porządkują zdjęcia, kładąc je pod odpowiednim
wyrażeniem. W ten sam sposób porządkują wyrazy: widownia, scena, ekran, film, marionetka,
kukiełka, pacynka, dekoracja, maska, aktor, spektakl, przedstawienie, kurtyna, parawan,
kostium, lalkarz (trudne wyrazy odczytują dzieci zdolne). Przed położeniem wyjaśniają, co
znaczy dany wyraz. Na koniec dzieci przypominają sobie zasady kulturalnego zachowania się
w kinie i ustalają, czy te same zasady mogą odnosić się do zachowania w teatrze i co jeszcze
można dodać (oklaski na koniec przedstawienia, zakaz jedzenia i picia oraz używania telefonów
komórkowych).

Zabawa ruchowa

link: https://www.youtube.com/watch?v=QLulnqyXCjs

 

„Tydzień” – nauka wiersza na pamięć
Jan Brzechwa


Tydzień dzieci miał siedmioro:
– Niech się tutaj wszystkie zbiorą!
Ale przecież nie tak łatwo
Radzić sobie z liczną dziatwą:
Poniedziałek już od wtorku
Poszukuje kota w worku,
Wtorek środę wziął pod brodę:
– Chodźmy sitkiem czerpać wodę.
Czwartek w górze igłą grzebie
I zaszywa dziury w niebie.
Chcieli pracę skończyć w piątek,
A to ledwie był początek.
Zamyśliła się sobota:
– Toż dopiero jest robota!
Poszli razem do niedzieli,
Tam porządnie odpoczęli.
Tydzień drapie się w przedziałek:
– No, a gdzie jest poniedziałek?
Poniedziałek już od wtorku
Poszukuje kota w worku…
I tak dalej…

Kukiełka - zabawa konstrukcyjna

Dzieci przygotowują kukiełki według kolejnych etapów demonstrowanych przez rodzica.
Do gotowego ubrania doklejają ręce, nogi, głowę z włosami, rysują szczegóły twarzy i dowolnie ozdabiają ubranie.

MIŁEJ ZABAWY!

 

Zabawy ruchowe na świeżym powietrzu.