Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!
^Back to Top
facebook

14.04.2021 Temat: Jestem Kulturalny.

Temat: Jestem Kulturalny.

Reżyser – kto to taki?” – rozmowa z dziećmi.

Rodzic układa przed dziećmi 3 obrazki: rekina, żyrafy i sera. Pod rekinem są 2 kwadraty, pierwszy kolorowy, drugi biały; pod żyrafą – 3, pierwszy kolorowy, pozostałe białe; pod serem – kolorowy prostokąt. Dzieci składają rebus (łączą sylaby oznaczone kolorem) i otrzymują wyraz reżyser.

W rozmowie ustalają, czym zajmuje się reżyser: wybiera historię,

którą chce pokazać – decyduje, o czym będzie film lub przedstawienie;

wybiera aktorów do ról; mówi, jak mają grać, jak się poruszać; decyduje nawet o tym, jak mają być ubrani, czyli jakie kostiumy trzeba przygotować. Na koniec każde dziecko kończy zdanie: Reżyser ma dużo obowiązków, ponieważ...

 

•„Reżyser podczas pracy” – zabawa ruchowa

. Jedno z dzieci – reżyser siada na krześle. W rękach trzyma tubę z papieru. Pozostałe dzieci to aktorzy; reżyser mówi, jakie czynności mają wykonywać, np. Szybko biegajcie, podskakujcie jak małe piłeczki, skradacie się jak lwy .Co jakiś czas następuje zmiana reżysera.

 

• „Casting do filmu”-zabawy matematyczne.

Przed zajęciem rodzic tworzy zbiory 9-elementowe w różnych miejscach sali, np. na jednej półce 9 lalek, na innej 9 samochodów, na stole 9 kredek. Przygotowuje dla każdego dziecka druciki kreatywne, dla zespołu – komplet liczb (np. z Alfabetu), a dla siebie – kilka cyfr 9 z wyrazistą fakturą.

– „Reżyser wybiera aktorów” – tworzenie zbioru 9-elementowego. Rodzic informuje, że dzieci będą brać udział w castingu, czyli wybieraniu aktorów do ról superbohatera, tancerza i smoka. Rodzic jest reżyserem. Gdy da znak, dzieci mają się podzielić na 3 zespoły, tak jak chcą. Na sygnał: Aktorzy na miejsca dzieci idą do wyznaczonych dla zespołów miejsc w sali, przeliczają aktorów w każdym zespole i kładą odpowiednią cyfrę. rodzic prosi, by dzieci zrobiły tak, by w każdym zespole było 9 aktorów – dzieci przechodzą z jednego zespołu do innego. Zespół, w którym brakuje dzieci, może sobie dobrać np. misie. Zespoły kolejno mówią, ile dzieci było, ile doszło, żeby było razem 9.

 

– „Poznajemy 9” – zabawa sensoryczna wprowadzająca cyfrę 9. Rodzic pokazuje cyfrę 9

wyciętą z papieru ściernego i z miękkiego materiału. Każdy zespół odszukuje taką samą cyfrę i kładzie ją koło siebie zamiast tej z poprzedniej zabawy. Następnie dzieci dostają od rodzica, cyfry z fakturą i wodzą po nich palcem, porównują z kształtem innych cyfr (do których jest podobna, czym się od nich różni, z której strony jest koło, w którą stronę zakręca itp.). Formują jej kształt z drucików kreatywnych.

– „9 rekwizytów” – przeliczanie. Dzieci odszukują w sali te przedmioty, których w jednym

miejscu jest 9. Oznaczają je cyfrą 9

  • Pokaż, co potrafisz” – aspekt porządkowy liczby 9

 

Dzieci w zespołach siedzą jedno obok drugiego – zespoły wiedzą, jaką rolę mają odgrywać (superbohater, tancerz, smok); każde dziecko

ma przed sobą kolejną cyfrę (pierwsze dziecko – 1), (drugie – 2 itd.).

Rodzic reżyser wydaje polecenie:

Proszę drugiego kandydata – pokaż, co potrafisz!

Dzieci mają odegrać bardzo krótko

swoją rolę – tak jak chcą. Po odegraniu reżyser mówi:

Dziękuję, poinformujemy panią/pana

o wynikach castingu.

 

Przygotowania do roli” – zabawa artykulacyjna.

Początkowo zabawę prowadzi rodzic. Dzieci

recytują wiersz „Tydzień” (s. 39) ze zmianą tempa, wysokości, dynamiki głosu pokazywanymi gestem, np. ręka w górze – wysoko; ręka przy podłodze – nisko; młynek przedramionami – szybko

(według pomysłu rodzica.).

 

Zabawy na świeżym powietrzu.

Rozwijanie sprawności fizycznej, wzmacnianie odporności.

 

 

 

Udanej zabawy :)